Ook de marketing werd ‘Agile’
En toen gebeurde het. Agile werd mainstream. En zoals met alles wat mainstream werd, of het nu muziek is of Apple producten, toen het nog bijzonder en special was – was het beter. Zoals in de vorige paragraaf al aangehaald is wordt overal een ‘Agile-sausje’ over gegoten en kun je je zelfs certificeren als ‘Agile projectleider‘. Een beetje merkwaardig, aangezien de op Agile gebaseerde ontwikkelmethodieken in principe geen projecten, laat staan projectleiders, kennen. En zo werd Agile van een filosofie om samen betere software te maken, een (marketing)doel op zich. Op LinkedIn vliegen de door relaties behaalde Agile danwel Scrum certificeringen je om de oren en ook de opleidingsbranche staat niet stil – er worden talloze Agile-achtige opleidingen gegeven. Iedereen weet dat je in 1 of 2 dagen op de hei met een afsluitend examen geen Agilist in hart en nieren bent, maar, het staat maar wel mooi op je CV.
Agile is dood – lang leve agility!
De hype was compleet en daarmee kwam het einde van Agile als hype in zicht. Uiteraard is het Agile gedachtengoed, met het manifesto, niet ten ziele gegaan. Integendeel: de kracht van werkelijk Agile werken is nog altijd groot, maar wel in de juiste context. Niet alles en iedereen kan en zal ‘agile’ worden en werken. Het moet in je systeem zitten, zoals dat je startups niet hoeft uit te leggen wat Agile werken is – omdat ze simpelweg Agile zijn! En juist in die snelkookbedrijfjes komen briljanten ideeën tot leven – waarvan het gros net zo snel sneuvelt als dat ze zijn bedacht. Is die wendbaarheid noodzakelijk voor elke organisatie? In zekere zin wel – want de wereld verandert snel, concurrentie past zich snel aan en het is ook nog eens veel leuker om snel goede dingen te realiseren, zonder veel bureaucratie en gedoe. Tegelijkertijd is er ook weinig mis met degelijkheid, voorspelbaarheid en stabiliteit – zo bewijst een andere succesvolle filosofie al jaren: Lean. Het ligt er maar aan wat je als organisatie doet en waar wendbaarheid belangrijk is en waar efficiëntie en voorspelbaarheid belangrijker is.
Is er leven na Agile?
Die startups die blijven gewoon lekker wendbaar hun ding doen en die CIO’s? Die vinden komende jaren weer nieuwe hypes om hun bedrijf mee op te schudden – dat zal niet veranderen. Maar, wat het Agile denken wel heeft veroorzaakt is dat bureaucratie niet meer als doel gezien wordt en er nu eindelijk meer aandacht is voor het eindresultaat van wat iedereen doet. Ook de rol van de gebruiker en/of klant komt meer aan bod, al zie je in de praktijk ook dat wijlen Steven Jobs nog steeds geciteerd mag worden:
“A lot of times, people don’t know what they want until you show it to them.”- Steve Jobs
Want hoewel je best mag luisteren naar de klant, zijn startups zoals AirBnb, Facebook en Uber niet groot geworden door te luisteren naar de klant. Integendeel, ze zijn groot geworden omdat ze een vraag in de markt zagen en hier een uitstekend businessmodel voor ontwierpen en deze vliegensvlug schaalbaar konden lanceren.
Dus hoe nu verder? Met beide benen terug op de grond: waar is wendbaarheid noodzakelijk? Is je time to market (te) lang? Of kost het je een kwartaal om je jaarrapportage over vorig jaar te maken? Daar waar wendbaarheid nodig is, zet je het in. Het doel is immers niet om Agile of wat voor methode dan ook te introduceren, maar om betere producten en diensten voor klanten, patiënten, cliënten en gebruikers te maken die daar daadwerkelijk op zitten te wachten.
Om nieuwsberichten te kunnen ontvangen.