Je kent het wel. Je hebt een opdracht gekregen van hogerhand om een systeem te implementeren en één van de eerste hindernissen die je moet overwinnen is die systeembeheerder waarvan je nu al weet dat hij zo zijn eigen visie heeft op hoe de omgeving er uit moet zien en hoe je daar naartoe moet werken. Laat je niet aftroeven en zie hier: de belangrijkste leugens van IT beheerders.
Voordat de leugens aan bod komen is het noemenswaardig dat het handig is als de projectmanager niet helemaal nieuw is in het gebied waarop het project moet plaatsvinden. In ieder geval conceptueel zou hij moeten weten waar het over gaat. Dat klinkt voor de hand liggend, maar dit is in de praktijk niet altijd het geval! Sterker nog: er zijn projectmanagers die stellen dat ze zelfs niets willen en hoeven te weten van het onderwerp, omdat ze simpelweg procesbegeleider zijn en techneuten hebben om hen inhoudelijk te voorzien van informatie. Die gaan waarschijnlijk wel in onderstaande leugens trappen…
Het kan niet.
Vooral de punt aan het einde. Het gaat niet lukken. Het is onmogelijk. Wat je wilt is technisch niet te realiseren. Deze hoor je vaak. En dat is ook niet zo gek: als je ervan uitgaat dat een beheerder er een dagtaak aan heeft om alle systemen met elkaar te laten werken en dit continu te optimaliseren, dan kun je er vanuit gaan dat hij/zij eerst zal zeggen dat die grote verandering die je vraagt, niet mogelijk is. Het is immers een complexe omgeving waarin IT-ers moeten werken.
Wat de beheerder eigenlijk wil zeggen (maar IT-ers zijn soms een tikkie binair), is: wat je wilt is onwenselijk, want het kost heel veel tijd en inspanning om gedaan te krijgen wat je vraagt, en dan nog kun je je afvragen of je wel de stabiliteit en robuustheid krijgt die je wenst. In werkelijkheid is namelijk niets onmogelijk. En als dat wel zo is, dan zie je dat natuurlijk liever uit een onderzoek komen met gedegen argumentatie dan als een antwoord op een vraag.
Die deadline is niet haalbaar
Hoe frustrerend is het, als er van hogerhand steeds maar weer zaken worden doorgedrukt die gisteren klaar hadden moeten zijn. En dan te bedenken dat het reguliere werk ook nog doorgang dient te vinden. De beheerder ziet liever eerst een vooronderzoek plaatsvinden, een proof of concept, voor hij een planning hangt aan zijn implementatie en het bijbehorende testwerk. Met uiteraard voldoende ruimte voor tegenslagen.
Deze “leugen” is dus vooral gebaseerd op onzekerheid en komt voort uit een stukje zelfbescherming. Overigens zal in de meeste gevallen de deadline niet wijzigen, dus dan is het meer de vraag waarom de deadline niet haalbaar is en hoe hier wel een mouw aan te passen is. Past het dan nog steeds niet? Dan kan altijd nog de opdracht worden teruggegeven.
Dat mag niet van Informatiebeveiliging
In deze tijden waarin volop wordt gehackt en bedrijfsgegevens worden buitgemaakt, is het niet vreemd dat informatiebeveiliging hoog op de agenda staat. De impact van reputatieschade kan namelijk enorm zijn. Het komt dus nogal vaak voor dat de wijziging die je voorstelt meteen tegen een muur oploopt van de leugen “dit mag niet van (de afdeling) informatiebeveiliging”. Echter, in de meeste gevallen is helemaal op voorhand niet helder of dat zo is. Vaak zijn er richtlijnen, maar schrijven die vooral een “wat” voor en niet een “hoe” en kan het best zijn dat de wijziging daar in past. Bovendien is een informatiebeveiligingsafdeling vaak ook nog eens adviserend, en is het het management wat uiteindelijk besluit of een risico al dan niet wordt geaccepteerd. En dus zeker niet de beheerder.
Gebruikers zitten hier niet op te wachten
Zonder gebruikers zou het voor IT-ers allemaal een stuk eenvoudiger zijn. Maar ze zijn er nu eenmaal en ze hebben wensen. Helaas denken veel IT-ers te weten wat de gebruikers nodig hebben. Vaak komt dat echter voort uit de gedachte wat technisch weer het snelst, handigst en goedkoopst werkt en niet zozeer wat daadwerkelijk die toegevoegde waarde levert voor de gebruiker dat voor hem/haar key is. Laat je dus niet afschepen met deze leugen en als je toch aan het twijfelen bent gebracht, dan vraag je het die gebruiker zelf wel. Toch?
Dit is niet het beste systeem
Tja. Je hoeft maar een IT website open te slaan en je ziet de Windows en Mac liefhebbers elkaar de haren in vliegen. Of de Windows en Linux gebruikers. Of de Apple en Samsung smartphone gebruikers (IOS vs. Android). Of de PC gamers vs. de console spelers. Iedereen is subjectief en heeft op basis van zijn kennis en ervaring een beeld gevormd van bepaalde systemen. En probeer je dan iets anders te implementeren dan die voorkeur, tja, dan ben je per definitie verkeerd bezig.
Oogkleppen gedrag. Ik zeg altijd: gebruik op die plek wat op die plek het best voldoet. En ja, je wilt natuurlijk wel een beetje binnen een vastgestelde architectuur werken om niet een volledig allegaartje van systemen. Laat vooral de requirements bepalen wat het beste systeem is op die plek, en de toegevoegde waarde voor de klant. En niet de persoonlijke voorkeur van de beheerder.
Met deze leugens in je binnenzak, zul je zeker in staat zijn je eerste-lijn verdediging tegen leugens te versterken!
Dit artikel is gebaseerd op dit eerdere verschenen artikel: link.
Mooi artikel Michel, maarre hoe zit het met de ‘leugens’ van projectmanagers?
Haha, goed punt: ik zal er eens op gaan broeden en binnenkort een post maken vanuit dat perspectief 🙂